Lonicera purpusii 'Winter Beauty' |
|
|
|
|
| Ronald Houtman,
donderdag 23 april 2020 |
 |
| 164 sec |
De winter is het minst kleurrijke seizoen. Gelukkig zijn er voldoende winterbloeiende heesters om tuinen, parken en de openbare ruimte kleur te geven. Naast Hamamelis is winterbloeiende kamperfoelie waarschijnlijk de bekendste winterbloeiende heester. Hij is misschien iets minder opvallend dan Hamamelis, maar de bloemen zijn delicaat en geuren heerlijk - een extra troef van deze fraaie heester.
 |
Lonicera (kamperfoelie) behoort tot de Caprifoliaceae, de kamperfoeliefamilie. Naast Lonicera behoren belangrijke geslachten als Abelia, Kolkwitzia, Symphoricarpos en Weigela tot deze familie. Geslachten als Sambucus en Viburnum worden tegenwoordig in een andere familie geplaatst, door nieuwe inzichten op basis van DNA-technieken.
In het geslacht Lonicera (kamperfoelie) is er een grote tweedeling tussen de klimmende soorten en cultivars en de struikvormige. Vervolgens is er binnen beide groepen wederom een scheiding, tussen wintergroene en bladverliezende soorten en cultivars. Vervolgens zijn de bladverliezende struiken weer onder te verdelen in voorjaars-/zomerbloeiende soorten en cultivars en winterbloeiende. Het mooie van de winterbloeiende kamperfoelies is dat het 's zomers tamelijk onopvallende heesters zijn met dofgroen blad. Juist deze onopvallendheid maakt de planten geschikt voor gebruik in groenschermen, borders en gemengde beplantingen. Maar als de planten gaan bloeien, globaal vanaf begin december tot begin maart, afhankelijk van vorstperiodes, zijn het juist vrij opvallende struiken die een beplanting extra variatie en waarde geven. 's Zomers dus onopvallend, 's winters bloeiend. De bloemen verschijnen in kleine bundels op de kale twijgen. Ze hebben de typische kamperfoelievorm, zijn wit tot crèmewit en verspreiden een heerlijke friszure geur.
Twee soorten
Er zijn verschillende winterbloeiende kamperfoelies. Lonicera fragrantissima is erg bekend, L. standishii is dan weer veel minder bekend. De hybride tussen deze twee soorten, L. purpusii, wordt waarschijnlijk het meest gekweekt en toegepast, vooral in de cultivar 'Winter Beauty'.
L. fragrantissima vormt een bolronde struik met een hoogte en doorsnede tot circa 2,5 m. Van nature komt L. fragrantissima voor in West-China, maar de struik is verwilderd in Australië (New South Wales) en de Verenigde Staten. In Texas, Tennessee en Virginia wordt de plant zelfs beschouwd als een invasief onkruid dat de inheemse flora bedreigt.
De andere winterbloeiende soort, L. standishii, afkomstig uit Zuidoost-China, lijkt sterk op L. fragrantissima. Deze soort wijkt voornamelijk af doordat de jonge twijgen, bladranden en -onderzijden en de buitenkant van de bloemen behaard zijn. Bij L. fragrantissima zijn deze delen onbehaard; hoogstens is de hoofdnerf aan de bladonderzijde behaard. Qua bloei zijn deze soorten vrijwel identiek, maar de bloemen van L. standishii zijn een fractie kleiner en de plant bloeit iets minder rijk. Hoewel de soorten in principe als bladverliezende heesters worden beschouwd, zijn ze in milde winters minstens halfwintergroen.
|
|
Er zijn verschillende winterbloeiende kamperfoelies
| |
|
'Winter Beauty'
De hybride tussen deze soorten, Lonicera purpusii, die in de praktijk in de vorm van de cultivar 'Winter Beauty' wordt gekweekt, heeft kenmerken van beide soorten. De kenmerken van L. Purpusii liggen - hoe kan het ook anders - tussen beide soorten in. De bladeren en twijgen hebben meer weg van L. Standishii, ook al zijn ze minder sterk behaard. De bloemen hebben meer weg van L. fragrantissima. 'Winter Beauty' vormt een grote struik die circa 3 m hoog wordt en iets breder. 'Winter Beauty' groeit met sierlijk gebogen twijgen en vooral op latere leeftijd is de struik dicht vertakt. De donkergroene ovale bladeren zijn tot circa 8 cm lang en tot 4 cm breed. 'Winter Beauty' laat gemakkelijker het blad vallen in de winter, waardoor de plant meer bladverliezend is dan beide oudersoorten. De bloemen hebben het iets grotere formaat van L. fragrantissima. Uiteraard hebben ze de typische vorm van kamperfoeliebloemen, waarbij de bloemblaadjes naar achteren zijn gebogen. De witte bloemen zijn onbehaard, staan in paren van twee tot bundels van vier bijeen en hebben mooie, goudgele meeldraden. De bloemen openen, afhankelijk van de temperaturen, vanaf eind november tot in maart, maar de hoofdbloei vindt gewoonlijk plaats in februari. De bloemen verspreiden dezelfde heerlijke geur als beide oudersoorten. Vooral op windstille winterdagen is die goed te ruiken.
|
|
De winterbloeiende kamperfoelies groeien het beste op een plaats in de zon of halfschaduw
| |
|
Standplaats en toepassing
De winterbloeiende kamperfoelies groeien het beste op een plaats in de zon of halfschaduw, hoewel planten op een zonnige standplaats beter bloeien. Elke grondsoort zal voldoen, zolang deze voldoende is gedraineerd, maar wel iets vochtig. In de natuur groeien beide oudersoorten van L. purpusii in bosranden. De planten zullen dus ook in cultuur het beste groeien als de wortels wat koeler blijven.
'Winter Beauty' kan worden gebruikt als solitair, achter in borders of in groenschermen. Hij is zowel te gebruiken in het openbaar groen als in particuliere tuinen. Ook in kleinere tuinen kan 'Winter Beauty' nog wel worden toegepast, al is het maar in een achterafhoekje, waar de plant 's zomers onopvallend groen kan zijn en 's winters opvalt door de bloei.
Antoon Rijnbeek Handelskwekerij BV uit Boskoop beveelt 'Winter Beauty' van harte aan als een uitstekende winterbloeiende cultivar voor de hovenier. De planten verdienen het om breder te worden toegepast!
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
