Skip to main content
x

نام علمی :

Goldbachia laevigata (M. B.) DC.

نام فارسی :

خانواده :

Brassicaceae

نام عربی :

2n :  

MBG:28

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

51

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياه علفي يکساله با ساقه اي نسبتا ضخيم که تا ارتفاع 15 تا 40 سانتيمتری رشد می کند. ساقه ها نازک و ظریف و گیاه سبز تا سبز مایل به آبی یا سبز مات است. بدون کرک. برگ ها کمی گوشتی و ضخیم، برگ های پائین ساقه ها مستطيلي-تخم مرغی تا مستطیلی- واژ تخم مرغی و برگ های ساقه ای نیزه ای می باشند. برگ هاي قاعده اي دمبرگ دار که انتهای برگ به طرف دمبرگ باريک شونده است ولی بقيه برگ ها با قاعده اي پيکاني باز و بدون دمبرگ هستند. حاشیه برگ ها سينوسي – دندانه اي با نوک برگ کند-تیز. گل ها مجتمع در گل آذین خوشه ای هستند و دمگل های بلند و نازک دارد که بعد از لقاح برگشته و تغییر شکل می دهد. کاسبرگ ها 2 تا 3 میلیمتر طول و شکل نیزه ای کشیده با کرک های نرم دارند. گلبرگ ها مستطیلی که سفيد رنگ يا بنفش بوده و 3/5 تا 5 میلیمتر طول دارند. ميوه خورجين دو و گاهی سه خانه، مستطيلي-تخم مرغی با اندازه و بزرگي متغير و چرمی که چهار پهلو بوده و در فاصله دانه ها فشرده می باشد. میوه بر سر دم میوه ای قرار دارد که برگشته به طرف پائین است و میوه خیزان به طرف بالا. میوه منتهی به خامه در حدود 2 تا 3 میلیمتر طول می گردد. خورجین کم و بيش چندين رگه مشخص يا چروکيده و زگيل داراست. میوه بدون کرک يا پوشيده از کرک هاي ريز می باشد. طول دم ميوه برگشته تقریبا برابر طول خورجين می گردد. در هر خانه یک دانه تشکیل می گردد.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Goldbachia laevigata - Brassicaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

آذربايجان، اصفهان، همدان، لرستان، فارس، كرمان، بلوچستان، خراسان، سمنان،  يزد، تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، روسیه جنوبی تا شرقی، ترکیه-آناتولی، سوریه، قفقاز، ارمنستان، سیبری.

 گونه

 :

Goldbachia laevigata (M. B.) DC.

پراکندگی ایران

Goldbachia laevigata - Brassicaceae

پراکندگی موته

Goldbachia laevigata - Brassicaceae

منابع :   

Boissier, E. 1867. Flora Orientalis. Vol I. P. 243.
Rechinger, K.H. 1968. Flora. Iranica, Cruciferae. No. 57. P. 283.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی