Pseuderanthemum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseuderanthemum
Ilustracja
Pseuderanthemum longifolium
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

akantowate

Rodzaj

Pseuderanthemum

Nazwa systematyczna
Pseuderanthemum Radlkofer ex Lindau in Engler et Prantl
Nat. Pflanzenfam. 4 (3b): 330. 12 Mar 1895
Pseuderanthemum alatum
Pseuderanthemum maculatum, odmiana purpurowa

Pseuderanthemumrodzaj roślin z rodziny akantowatych (Acanthaceae). Należy do niego 129 gatunków występujących w strefie międzyzwrotnikowej całej Ziemi[3][4]. Gatunkiem typowym jest Psuderanthemum bicolor (Schrank) Lindau[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pseuderanthemum graciflorum

Małe, wiecznie zielone byliny, krzewinki i krzewy. Kwiaty białe, pokryte różowymi, karminowymi lub czerwonymi plamkami[3].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pseuderanthemum laxiflorum
Pseuderanthemum tunicatum
Pseuderanthemum variabile
Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]

Należy do podrodziny Acanthoideae Link, rodziny akantowatych (Acanthaceae) Juss., która jest jednym z kladów w obrębie rzędu jasnotowców (Lamiales) Bromhead z grupy astrowych spośród roślin okrytonasiennych[2][6].

Wykaz gatunków[4]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne. Ich walorami ozdobnymi są charakterystycznie ubarwione liście i ładne kwiaty. Wszystkie gatunki są bardzo wrażliwe na niskie temperatury, z tego też względu w Polsce są uprawiane tylko jako rośliny pokojowe lub szklarniowe. W uprawie pokojowej kwitną bardzo rzadko. Wymagają próchnicznej, przepuszczalnej gleby i półcienistego stanowiska. Ilość światła ma decydujące znaczenie dla wybarwienia liści. Przy zbyt słabym świetle zanikają barwne plamy na liściach, przy zbyt silnym liście wybarwiają się silnie, ale roślina przestaje rosnąć. Ziemia w doniczce nie może przeschnąć, gdyż powoduje to obumarcie rośliny. Zimą konieczne jest spryskiwanie. Zalecane jest przycinanie pędu głównego, aby rośliny rozkrzewiały się. Rozmnażanie z nasion lub przez podział[7]. W Polsce najczęściej uprawiany jest gatunek Pseuderanthemum maculatum.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b c Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  4. a b Pseuderanthemum Radlk., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-13].
  5. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-04-25].
  6. List of Genera in RUBIACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2010-12-03] (ang.).
  7. Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2.